Musicie wiedzieć, że Wydział Badań nad Celiakią Uniwersytetu w Chicago opisał ponad 300 objawów i chorób potencjalnie związanych z celiakią!
Jednym z elementów leczenia celiakii jest stosowanie ścisłej diety bezglutenowej przez całe życie. Trzeba pamiętać, że ta choroba nas uczy, że jeśli wyeliminujemy bodziec środowiskowy, możemy też po jakimś czasie zatrzymać atak autoimmunologiczny. Jest to możliwe i zdecydowanie poprawia komfort życia i funkcjonowania pacjenta jak również parametry krwi bez stosowania jakiejkolwiek suplementacji. ( sprawdzone na sobie). Jeśli jednak na nowo wprowadzimy gluten, to " zużywanie się" mikrokosmków powróci.
Istotne jest również to, że nadwrażliwość na gluten jest odrębną reakcją wywołaną przede wszystkim przez nieswoisty układ odpornościowy.
Różnica między celiakią a nadwrażliwością na gluten polega na tym, że nadwrażliwość nie uszkadza kosmków jelitowych! - i to warto zapamiętać.
Osoby cierpiące na nadwrażliwość na gluten mają w przypadku zetknięcia z glutenem te same objawy co chorzy na celiakię czyli:
- lęk
- bóle głowy
- zamglenie umysłu
- przybieranie na wadze
- przewlekłe zmęczenie
- anemia
- zaparcia
- wzdęcia
- utrata dobrego samopoczucia
Celiakia, nadwrażliwość na gluten a układ nerwowy
Czyli sieć naczyń powiązanych bardzo często dających wręcz objawy chorób neurologicznych. Czołowy światowy neurolog specjalizujący się w badaniach nad systemowym wpływem glutenu na mózg w przypadku celiakii i bez niej, dr hab. Marios Hadjivassiliou jest przekonany, że nadwrażliwość na gluten jest związana z chorobami autoimmunologicznymi, a celiakia jest tylko jednym z jego przejawów. W swoich badaniach udowodnił, że sama nadwrażliwość na gluten jest systemową choroba autoimmunologiczną. Dr Hadjivassiliou przeprowadził szczegółowe badania dotyczące ataksji czyli utraty zdolności prawidłowego chodzenia. Po raz pierwszy opisał to schorzenie w latach dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku, kiedy zbadał pacjentów cierpiących na niewyjaśnione zaburzenia koordynacji i równowagi. Większość z nich nie miała celiakii, ale nadwrażliwość na gluten. W 2015 roku opublikowano wyniki z badań, z których wynikało, że nadwrażliwość na pszenicę niezwiązana z celiakią wywołuje choroby autoimmunologiczne przynajmniej tak samo często jak celiakia, a w niektórych przypadkach nawet częściej niż celiakia. W tym choroba Hashimoto występowała najczęściej....
A to preludium do rozwinięcia się takich chorób jak otyłość, demencja, cukrzyca, choroby serca, choroby centralnego układu nerwowego. Dlatego tak ważnym jest ich wyleczenie i przejście na dietę bezglutenową. Pełne zrozumienie zagrożenia związanego z nadwrażliwością na gluten jest bardzo ważnym krokiem, z którego niewielu lekarzy zdaje sobie sprawę i który chce zgłębić. Musicie wiedzieć, jak ważne jest słuchanie własnego organizmu i poważne traktowanie zdrowia.
Zapamiętaj!
- u 99%ludzi cierpiących na celiakię lub nadwrażliwość na gluten nie zdiagnozowano tych schorzeń
- nawet 30% osób pochodzenia europejskiego ma gen celiakii zwiększający ryzyko zachorowania pod wpływem glutenu
- Udowodniono, że niektóre schorzenia, pozornie niezwiązane z celiakią, bardzo ściśle z nią współistnieją, np. inne schorzenia autoimmunologiczne. Ich wystąpienie może mieć związek z nierozpoznaną postacią celiakii niemej (ubogoobjawowej) – mogą być one (np. przewlekłe aftowe zapalenia jamy ustnej) jedynym jej objawem. Schorzenia współistniejące z celiakią mogą dotyczyć prawie każdego układu w organizmie chorego.
- Układ krwiotwórczy: anemia z niedoborem żelaza, hiposplenizm, niedobór witaminy K (trombocytoza), zapalenie naczyń.
- Układ kostny: wczesna osteoporoza, reumatoidalne zapalenie stawów, niski wzrost, nieosiągnięcie szczytowej masy kostnej.
- Układ nerwowy: ataksja glutenowa, neuropatia obwodowa, padaczka, depresje, nerwice, schizofrenia, otępienie, demencja, różnego rodzaju miopatie, zaburzenia równowagi, mowy, oczopląs.
- Nerki i wątroba: pierwotna marskość wątroby, stłuszczenie wątroby, kłębuszkowe zapalenie nerek, przewlekłe zapalenie wątroby.
- Choroby endokrynologiczne: cukrzyca typu I, zaburzenia płodności, skłonność do poronień, schorzenia tarczycy (choroba Hashimoto) i trzustki, choroba Addisona.
- Choroby płuc: astma, sarkoidoza.
- Inne: wysoki poziom cholesterolu, aftowe zapalenia jamy ustnej, hipoplazja szkliwa zębowego.
Osteroporoza, nowotwory, zaburzenia psychiczne, problemy z płodnością
Bardzo częstym powikłaniem w przypadku nieprzestrzegania diety bezglutenowej ze względu na zaburzenia wchłaniania wapnia u chorych na celiakię jest osteoporoza. Ponadto u chorych, u których nie wykryto choroby, albo którzy nie przestrzegają diety, wzrasta ryzyko rozwoju nowotworów układu pokarmowego, w tym najczęściej występującego chłoniaka jelita cienkiego (40 razy częściej niż w całej populacji). Jednakże pozostawanie na ścisłej diecie w ciągu pięciu lat redukuje ryzyko wystąpienia nowotworu do poziomu występującego w całym społeczeństwie. Bardzo charakterystyczne jest także występowanie u chorych na celiakię zaburzeń psychicznych i psychiatrycznych.
Aż 10% z nich cierpi na zespoły depresyjne, a w pełnoobjawowej postaci choroby zaburzenia zachowania widoczne są już w dzieciństwie. Badania pokazują, iż wśród kobiet z niewyjaśnioną niepłodnością lub skłonnością do poronień aż 20 % może być chorych na celiakii
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz